اخلاق بد یا دنیای مهربان کدام بهتر است؟ زخم زبان یا خوش زبان، کدامیک بهتر است؟ چرا بعضی افراد آنقدر زبانشان تلخ و گزنده است که هیچ کس تحمل چند دقیقه همنشینی با آنان را ندارد و چرا بعضی ها آنقدر مهربان و خوش صحبت اند که انسان از همنشینی با چنین افرادی هیچ گاه خسته نمیشود و بی شک تو آنی که خستگیم را می زدایی.
و تو مهربانم،بهترینم و عشق من :
تو بزرگترین هدیه ای هستی که تا بحال من از این دنیای پوچ بدست آورده ام. تو با قلب مهربان چنان مرا مجذوب خود کرده ای که من دیگر هیچ چیز به جز تو و بودن با تو را نمیخواهم. من عاشق تمام لحظه های با تو بودنم. عاشق قلب زیبا و مهربانت هستم
ای کاش روزی این فاصله های افسانه ای و طاقت فرسا از بین بروند تا من و تو بتوانیم یک دیدار رویایی و ناب با یکدیگر داشته باشیم، دیداری که آغازش عشق و پایانش عشق باشد.
میدانی:
یاد تو درون من چه غوغایی به پا می کند، وقتی به یادت می افتم. لبخند هایی که ناخودآگاه بر لبم می نشیند لبخندی که باعث ان تو هستی، چقدر مرا خوشحال می کند
مهربانم تا وقتی که با تو هستم هیچ گاه احساس تنهایی نمیکنم

هر گاه دلتنگ تو می شوم و گونه هایم خیس از اشک می شوند، رو به آسمان میکنم و با تو حرف می زنم با تو درد دل میکنم چون میدانم هر دوی زیر یک سقف هستیم
آسمانت همواره آبی و زیبا باشد و زندگانیت ستاره بارانی که هر ستاره اش دنیایی از ستاره را داشته باشد.